Ηρακλείδες, Ευριπίδη

Το πρώτο μισό του έργου βαρύ, με την αγωνία για το αν θα πετύχει ο κήρυκας των Μυκηναίων τον σκοπό του και τη θυσία της Μακαρίας. Το δεύτερο μισό πιο ελαφρύ, με την απόφαση του Ιόλαου να πολεμήσει αν και γέρος. Σε όλο το έργο προτάσσεται η ελευθερία των Αθηναίων, δηλαδή η αυτοδιοίκηση και ανεξαρτησία της Αθήνας, η δύναμη των Μυκηνών, το δίκαιο, το άδικο και το συμφέρον.

τῇ δὲ νῦν τύχῃ
βροτοῖς ἅπασι λαμπρὰ κηρύσσει μαθεῖν,
865τὸν εὐτυχεῖν δοκοῦντα μὴ ζηλοῦν πρὶν ἂν
θανόντ᾽ ἴδῃ τις: ὡς ἐφήμεροι τύχαι.

Μηδένα προ του τέλους μακάριζε.

ἔστιν δ᾽ ἐν ὄλβῳ καὶ τόδ᾽ οὐκ ὀρθῶς ἔχον,
εὐψυχίας δόκησις: οἰόμεσθα γὰρ
τὸν εὐτυχοῦντα πάντ᾽ ἐπίστασθαι καλῶς. 

Κάποιος που ευτυχεί δεν ξέρει απαραίτητα και τον τρόπο για να το πετυχαίνει κανείς αυτο. Η τύχη παίζει πολλές φορές ρόλο. Ας το έχουμε υπόψη μας όταν νομίζουμε πως ένας επιτυχημένος στη ζωή του έχει και τις απαντήσεις για το πώς έρχεται η επιτυχία.

Ναι, πολλά γεννλαει η Μοίρα
η εκτελέστρα του παντός,
κι ο Καιρός, του Χρόνου ο γιος