Στον Ορέστη του Ευριπίδη, επιτέλους, υπάρχει μία εξήγηση γιατί οι θεοί ήθελαν να σκοτωθούν τόσοι Αχαιοί και Τρώες για την ομορφιά μιας γυναίκας. Ο Όμηρος το αφήνει χωρίς εξήγηση. Αλλά ο Ευριπίδης προσπαθεί να το εξηγήσει:
γιατί οι θεοί τόσους φόνους έφεραν
στους Έλληνες και τους Φρύγες για την ομορφιά της
εκείνη, ώστε τη γη να απαλλάξουν από πλήθος αυθάδεις.
Ή, στο πρωτότυπο:
ἐπεὶ θεοὶ τῷ τῆσδε καλλιστεύματι
Ἕλληνας εἰς ἓν καὶ Φρύγας συνήγαγον,
θανάτους τ᾽ ἔθηκαν, ὡς ἀπαντλοῖεν χθονὸς
ὕβρισμα θνητῶν ἀφθόνου πληρώματος.
Η ύβρις, λοιπόν, όχι ενός πρωταγωνιστή, αλλά πολλών, αποτελεί την αιτία του Τρωικού Πολέμου. Και ξαφνικά βρισκόμαστε σε μια υπόγεια σύνδεση του Ομηρικού Έπους με την Αρχαία Τραγωδία.
