Είναι η ψυχολογία!

Ο Αρριανός λέει κάτι πολύ πετυχημένο για τον Αλέξανδρο:

Και αν δεν έβρισκε κάποιον άλλο με τον οποίο θα ανταγωνιζόταν, θα ανταγωνιζόταν με τον ίδιο του τον εαυτό συνέχεια.

ει και μη άλλω τω, αλλά αυτόν γε αυτώ ερίζοντα

Αλλά και οι Βραχμάνοι λένε κάτι ενδιαφέρον:

Εσύ όμως, αν και είσαι ίδιος σε όλα με τους υπόλοιπους, πέραν του ότι είσαι πολυάσχολος και άπληστος, αφού ξεκίνησες από την πατρίδα σου και διασχίζεις τόσο μεγάλη απόσταση, και εσύ ενοχλείσαι και άλλους ενοχλείς.

Και προσθέτει κάτι εύστοχο ο Αρριανός:

Ο Αλέξανδρος επιδοκίμασε αυτά τα λόγια και εκείνους που τα είπαν, όμως έπραξε διαφορετικά και αντίθετα από όσα επιδοκίμασε.

Και τελειώνω με την ιστορία ενός Βραχμάνου που ακολούθησε τον Αλέξανδρο. Αυτός αρρώστησε και δεν ήθελε να αλλάξει τη ζωή του και ζήτησε να αυτοκτονήσει. Ο Αλέξανδρος του το επέτρεψε αφού τον τίμησε ιδιαιτέρως. Άναψε η φωτιά λοιπόν και αυτός κάηκε χωρίς να αντιδράσει στον πόνο, κατά τα έθιμα των Ινδών. Αντίθετα έψελνε ευχαριστίες στους θεούς, στη γλώσσα του.

Και σημειώνει ο Αρριανός:

πόσο δυνατή και ακατανίκητη είναι η ανθρώπινη θέληση στο να κάνει οτιδήποτε.

Ταύτα και τοιαύτα υπέρ Καλάνου του Ινδού ικανοί αναγεγράφασιν, ουκ άχρεια πάντα ες ανθρώπους, ότω γνώναι επιμελές, ως καρτερόν τε εστι και ανίκητον γνώμη ανθρωπίνη ό τι περ εθέλει εξεργάσασθαι.