Ιππίας - τέλος ωρίζετο την αυτάρκειαν

Συναντά τον Σωκράτη, σύμφωνα με τις αναμνήσεις του Ξενοφώντα, ο Ηλείος Ιππίας και τον πειράζει λέγοντας: "Ακόμα, Σωκράτη, λες εκείνα τα ίδια που εγώ κάποτε παλιά άκουσα από σένα;" Ο Σωκράτης τον ειρωνεύεται ότι εκείνος που είναι πολυμαθής δε λέει ποτέ τα ίδια λόγια για τα ίδια πράγματα. Ο Ιππίας αποδέχεται πως προσπαθεί να βρίσκει κάτι καινούριο να πει και ο Σωκράτης συνεχίζει την επίθεση δείχνοντας πόσο θέλει να στενέψει τα όρια της σκέψης: όπως το δύο φορές το πέντε θα κάνει πάντα δέκα, ή τα γράμματα της λέξης Σωκράτης θα είναι πάντα οκτώ, έτσι και η φιλοσοφία δεν μπορεί παρά να λέει ένα πράγμα μόνο και όχι πολλά. Ο Ιππίας όμως του λέει ότι μπορεί η αριθμητική να είναι κάτι δεδομένο, το ίδιο και ο σχηματισμός των λέξεων, για το δίκαιο όμως μπορούν πολλά να ειπωθούν και τα οποία μάλιστα μπορεί να είναι και αναντίρρητα.

Ο Ιππίας δεν εμφανίζεται ούτε επιπόλαιος, ούτε υποκειμενικός όπως ο Σωκράτης θέλει να τον παρουσιάσει. Ξέρει πολύ καλά ότι εάν ο Ιππίας έχει δίκιο, τότε οι ιδέες του δεν είναι δόγματα απόλυτης αλήθειας. Και για αυτό τον πολεμά. Όμως ο Ιππίας είναι έτοιμος να μιλήσει δημόσια για το δίκαιο, να πει κάτι καινούριο και μάλιστα κάτι στο οποίο ο Σωκράτης δε θα μπορούσε να φέρει αντίρρηση. Κάθε άλλο παρά "σοφιστής" με την έννοια που αποδόθηκε ιστορικά στον όρο φαίνεται ο άνθρωπος που θεωρούσε σκοπό της ανθρώπινης ζωής την αυτάρκεια.