Η κοινωνία, λέει ο Λυκόφρων, είναι σα μια συμμαχία, με τη διαφορά ότι στην κοινωνία δεν υπάρχει η διαφορά στην απόσταση που έχουν οι πόλεις σε μια συμμαχία. Όπως οι πόλεις συνάπτουν συνθήκες, έτσι και ο νόμος αποτελεί συνθήκη και είναι εγγυητής των δικαίων του ενός ως προς τον άλλον. Δεν μπορεί όμως να κάνει τους πολίτες αγαθούς και δίκαιους.
Πέρα από την εξαιρετική διεισδυτικότητά του απέναντι στη φύση του νόμου, ο Λυκόφρων διατυπώνει τη γνώμη ότι η αριστοκρατική καταγωγή είναι κάτι το εντελώς κενό. Όσοι έχουν ευγενική καταγωγή δε διαφέρουν σε τίποτα από αυτούς που δεν έχουν, πέρα από τη λέξη. Κενόν τι πάμπαν, λοιπόν, η ευγένεια, αφού "ευγενείας μεν ουν αφανές το κάλλος, εν λόγωι δε το σεμνόν". Η αλήθεια, ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, έρχεται σε αντιπαραβολή με τη δόξα ότι κάποιοι είναι ευγενείς και κάποιοι αγενείς.
Νιώθω ότι είναι τόσο σημαντικό που τα λόγια αυτά ακούστηκαν στην αρχαία Ελλάδα και δε θα προσθέσει τίποτα περισσότερο το να τα σχολιάσω περαιτέρω εδώ. Αυτά είπε λοιπόν ο Λυκόφρων, ο άνθρωπος που σύμφωνα με τον Αριστοτέλη δε χρησιμοποιούσε τη λέξη "είναι". Για να μην εισαγάγει καν την οντολογία ή για να μην εισαγάγει στην οντολογία του ενός το πλήθος των ιδιοτήτων όπως φαίνεται να πιστεύει ο Σταγειρίτης; Δεν σώζεται κάτι δικό του για να μπορούμε να πούμε με ασφάλεια.
Πέρα από την εξαιρετική διεισδυτικότητά του απέναντι στη φύση του νόμου, ο Λυκόφρων διατυπώνει τη γνώμη ότι η αριστοκρατική καταγωγή είναι κάτι το εντελώς κενό. Όσοι έχουν ευγενική καταγωγή δε διαφέρουν σε τίποτα από αυτούς που δεν έχουν, πέρα από τη λέξη. Κενόν τι πάμπαν, λοιπόν, η ευγένεια, αφού "ευγενείας μεν ουν αφανές το κάλλος, εν λόγωι δε το σεμνόν". Η αλήθεια, ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, έρχεται σε αντιπαραβολή με τη δόξα ότι κάποιοι είναι ευγενείς και κάποιοι αγενείς.
Νιώθω ότι είναι τόσο σημαντικό που τα λόγια αυτά ακούστηκαν στην αρχαία Ελλάδα και δε θα προσθέσει τίποτα περισσότερο το να τα σχολιάσω περαιτέρω εδώ. Αυτά είπε λοιπόν ο Λυκόφρων, ο άνθρωπος που σύμφωνα με τον Αριστοτέλη δε χρησιμοποιούσε τη λέξη "είναι". Για να μην εισαγάγει καν την οντολογία ή για να μην εισαγάγει στην οντολογία του ενός το πλήθος των ιδιοτήτων όπως φαίνεται να πιστεύει ο Σταγειρίτης; Δεν σώζεται κάτι δικό του για να μπορούμε να πούμε με ασφάλεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου