Ραψωδία Γ

Γιατί γίνεται ο Τρωικός Πόλεμος;

Δυο απαντήσεις.

"Οὐ νέμεσις"

Χαλάλι της, Τρώες κι αντρείοι Αχαιοί για μια τέτοια γυναίκα
να πάσχουν πολεμώντας τόσα χρόνια· στην όψη μοιάζει φοβερά
με τις αθάνατες θεές.

Ο πόλεμος γίνεται για την Ελένη.


Όχι, δεν είσαι εσύ η αιτία, αίτιοι είναι οι θεοί,
που σήκωσαν τους Αχαιούς σ' αυτόν εδώ τον πολυδάκρυτό μας πόλεμο.

Ο πόλεμος γίνεται εξαιτίας των θεών. (οὔ τί μοι αἰτίη ἐσσί, θεοί νύ μοι αἴτιοί εἰσιν/ οἵ μοι ἐφώρμησαν πόλεμον πολύδακρυν Ἀχαιῶν·)


Οι δημογέροντες εντυπωσιάζονται από την ομορφιά της. Δεν είναι ντροπή που χάνονται αναρίθμητοι πολεμιστές για αυτήν.

Και μολαταύτα, ας είναι αυτή που είναι, καλύτερα μ' ένα
καράβι ν' αρμενίσει, να μη μας μείνει συμφορά μελλοντική,
σε μας και στα παιδιά μας.

Ο Πρίαμος δεν την κατηγορεί. Η πείρα του από τη ζωή και το βασιλικό του αξίωμα τον κάνουν να βλέπει την περιορισμένη ευθύνη των ανθρώπων στα μεγάλα γεγονότα.

Ο Πάνθος, ο Θυμοίτης, ο Λάμπος, ο Κλυτίος, ο Ικετάονας, ο Ουκαλέγοντας και ο Αντήνορας εντυπωσιάζονται από την ομορφιά. Δεν ξεγελιούνται όμως. Κρατούν τη σκέψη τους στραμμένη στο μέλλον, ζυγίζουν τα πράγματα, εξετάζουν τι συμφέρει την πόλη, φοβούνται τις συμφορές που μπορεί να πάθουν.

οὐ νέμεσις Τρῶας καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺς
τοιῇδ᾽ ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν·
αἰνῶς ἀθανάτῃσι θεῇς εἰς ὦπα ἔοικεν·
ἀλλὰ καὶ ὧς τοίη περ ἐοῦσ᾽ ἐν νηυσὶ νεέσθω,
μηδ᾽ ἡμῖν τεκέεσσί τ᾽ ὀπίσσω πῆμα λίποιτο.